Η Μαρία Σαμαρά σερβίρει στο cafe – bar – restaurant Omilos, στην παραλία Θεσσαλονίκης, πάντα με την ευγένεια που τη διακατέχει. Εκεί τη συνάντησε το Simposio.news, όπου πρόθυμη και χαμογελαστή απάντησε σε όλα.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια σερβιτόρα;
Αρχικά πιστεύω, είναι αυτό που λέμε «πρέπει να το ‘χεις». Σίγουρα το άτομο που δουλεύει σέρβις πρέπει να έχει ευγένεια, χαμόγελο, παρατηρητικότητα και πολλά άλλα, όμως το πιο σημαντικό είναι η ευγένεια.
Είχες ποτέ πρόβλημα με τους συναδέρφους;
Όταν πρωτοέκανα αυτή την δουλειά, δεν ήξερα τίποτα, είχα άγχος. Δεν με βοήθησαν όμως καθόλου, παρόλο που ξεκίνησα σε ένα από τα καλύτερα, μεγαλύτερα και γνωστά μαγαζιά της πόλης. Η ιεραρχία μεγάλη, πολλοί υπεύθυνοι αλλά καμία βοήθεια ή εκπαίδευση. Κάθε μέρα έκλαιγα. Μόνη έμαθα τι είναι το PDF, να κρατάω το δίσκο και όλα τα υπόλοιπα. Είναι δύσκολα, υπάρχει ανταγωνισμός, πολλοί προσπαθούν να σε μειώσουν για να φανούν αυτοί και τέτοια πολλά. Τώρα εδώ είμαι καλά και δεν έχω τέτοια προβλήματα. Τώρα βέβαια διαχειρίζομαι και καλύτερα αυτές τις καταστάσεις, χωρίς να είμαι πια τόσο ευαίσθητη. Η δουλειά δεν είναι δύσκολη, δεν είναι πυρηνική φυσική, θέλει όμως να σου δείξουν και να σε εκπαιδεύουν ανάλογα και με τις ανάγκες του μαγαζιού.
Μπορεί το κακό περιβάλλον να είναι η αιτία ώστε να μην μπορείς να αποδώσεις;
Ε σίγουρα. Αν δεν υπάρχουν καλές σχέσεις με το προσωπικό, τουλάχιστον σε επαγγελματικό επίπεδο, ας αφήσουμε το φιλικό που είναι ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα εκεί, τότε το κακό κλίμα μεταφέρεται στους πελάτες. Το βλέπουν, το νιώθουν. Στο καλό περιβάλλον εκτός από τους εργαζόμενους, παίζει ρόλο και ο χώρος του μαγαζιού. Εδώ τώρα ανοίγει η καρδιά σου. Μπροστά στη θάλασσα, με τέλεια θέα, δουλεύεις και ταυτόχρονα βλέπεις ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα, το βράδυ το φεγγάρι. Εγώ τουλάχιστον αποδίδω καλύτερα σε ένα ωραίο περιβάλλον, νομίζω όλοι.
Ποιος ήταν ο πιο παράξενος καφές που πήρες παραγγελία;
Α το θυμάμαι ακόμη! Φρέντο καπουτσίνο ντεκαφεινέ με σκόνη σοκολάτας, σιρόπι σοκολάτας και κανέλα.
Υπάρχουν πελάτες που απολαμβάνουν τον καφέ τους για ώρες;
Ε ναι (γέλια). Συνήθως είναι μία μιάμιση ώρα. Κάποιες κυρίες και κυρίως τα ζευγαράκια που κάθονται με τις ώρες.
Ποιον πελάτη αντιπαθείς;
Τον αγενή που δεν έχει τρόπους. Έχει τα ψυχολογικά του, είναι από αλλού θυμωμένος, θέλει να βγάλει τη «δηθενιά» του και το βγάζει στην σερβιτόρα. Είναι μερικοί πελάτες που σου μιλάνε σαν σκουπίδι. Βγάζουν όλα τα ψυχολογικά στην σερβιτόρα. Την αγένεια δεν την αντέχω. Την παραξενιά ναι, αλλά την αγένεια όχι.
Έχετε και πολλούς τουρίστες στην παραλία, είναι καλοί πελάτες;
Φέτος είχαμε αρκετούς και Γερμανούς και Άγγλους. Είναι ποιο εύκολοι και ποιο ευγενικοί πελάτες από εμάς. Ειδικά για τους Άγγλους, δεν τους το είχα, δεν είναι καθόλου ιδιότροποι και είναι χαμογελαστοί. Μπορεί ο ήλιος μας να τους χαλαρώνει, τι να πω.
Τα περισσότερα παιδιά που γνωρίζεις στο σέρβις βλέπουν αυτήν τη δουλειά παροδική ή ως το κύριο επάγγελμα τους;
Νομίζω είναι 50-50. Άλλοι το βλέπουν περιστασιακά και άλλοι επαγγελματικά, ανάλογα με τη «φλασιά» που θα έχουν στην πορεία, π.χ. σαν εμένα (γέλια).
Εγώ, αφού ξεκίνησα, στην πορεία αποφάσισα πως αυτή θα είναι η δουλειά μου, οπότε πήγα σε σχολή τουριστικών επαγγελμάτων, άρχισα Ρωσικά, επειδή στην δουλειά μας οι ξένες γλώσσες είναι πολύ βασικό και γενικά προσπαθώ να εξελίσσομαι.
Που κυμαίνονται στο σέρβις τα μεροκάματα και τα tips;
Οι περισσότερες επιχειρήσεις δίνουν από 30 έως 40 ευρώ το 8ωρο. Όσο για τα tips και ο πιο παράξενος πελάτης, αν του φερθείς με ευγένεια και χαμόγελο, θα δώσει. Και εγώ, που είμαι της δουλειάς, αν πάω κάπου και μου φερθούν με αγένεια, δεν θα δώσω tips. Ευτυχώς όμως, μέχρι στιγμής τα tips είναι πολύ καλά. Κατά μέσο όρο μηνιαία είναι όσα και ο μισός σου μισθός.
