Βασίλης Σακελλαρίου
Σπούδασε μαγειρική, εργάστηκε σε αξιόλογα εστιατόρια, μαγείρεψε τηλεοπτικά και αποφάσισε να στεγάσει την γευστική κουζίνα του στον όμορφο Βόλο δημιουργώντας ένα άριστο και φιλικό τσιπουράδικο το «Αλάτι». Με φόντο την θάλασσα ο γνωστός chef γεννά και διαμορφώνει καθημερινά θεσπέσιες γεύσεις ενώ παράλληλα μεταδίδει γνώσεις και εμπειρίες στα ΙΕΚ Δήμητρα όπου και διδάσκει.
Πως επιλέξατε να κάνατε το εστιατόριο σας στο Βόλο;
Έχω καταγωγή από εδώ, είναι ο πατέρας μου από το Βόλο και είναι η πόλη στην οποία μεγάλωσα. Οπότε ήταν επιλογή να έρθω και να κάνω εδώ το εστιατόριο μου. Από τη στιγμή που ασχολήθηκα με την μαγειρική ήθελα το δικό μου εστιατόριο και από πολύ μικρός άνοιξα το πρώτο μου εστιατόριο που ήταν το «Οινοπωλείο». Το «αλάτι» είναι το τέταρτο εστιατόριο που δημιούργησα.
Ποια η κυριότερη διαφορά να εργάζεστε σε ένα εστιατόριο της Αθήνας σε σχέση με μια μικρότερη πόλη όπως είναι ο Βόλος;
Σε μια μικρή πόλη όλα είναι πιο γνωστά και πιο οικεία, δεν είναι απρόσωπα. Αυτό είναι και θετικό και αρνητικό γιατί είναι και ανάλογα με τον πελάτη. Άλλος θέλει να είναι γνωστός και οικείος σε ένα χώρο άλλος όμως θέλει να είναι απρόσωπος.
Οι περισσότεροι μάγειρες θέλουν να αποκτήσουν το δικό τους εστιατόριο. Πιστεύετε πως το θέλουν για να μπορούν να δημιουργούν το μενού χωρίς τους περιορισμούς του εκάστοτε επιχειρηματία ή για επιχειρηματικούς στόχους;
Σίγουρα είναι και επιχειρηματικός στόχος. Από τη στιγμή που θα ανοίξεις ένα εστιατόριο γνωρίζεις πως θα επωμιστείς τα οικονομικά θέματα, τα λειτουργικά, τα πάντα.
Ούτε στο δικό σου εστιατόριο μπορείς να δημιουργείς ελεύθερα και ανεξάρτητα από τα κοστολόγια των μενού.
Περιορίζεις μόνος σου τον εαυτό σου. Απεναντίας όταν είσαι συνεργάτης-υπάλληλος ξεφεύγεις πιο εύκολα και περιορίζεσαι μόνο στο κομμάτι της μαγειρικής.
Τις περισσότερες ώρες της ημέρας είστε chef ή εστιάτορας;
Ασχολούμαι όλη την ημέρα με τη δουλειά και με θέματα του εστιατορίου, γιατί είναι πάρα πολλά αυτά που πρέπει να ελέγχεις και να κάνεις καθημερινά. Όταν όμως μπω στην κουζίνα σταματάνε όλες οι άλλες σκέψεις και είμαι δοσμένος στην μαγειρική μου. Εκεί είναι μόνο η μαγειρική τίποτα άλλο.
Ο Βόλος φημίζεται για τα τσιπουράδικα. Νιώθετε τον ανταγωνισμό γύρω σας;
Σαφώς υπάρχει ανταγωνισμός. Παντού υπάρχει και αν δεν είσαι ανταγωνιστικός δεν έχεις πρόοδο. Σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχει ανταγωνισμός και αν δεν τον ανταγωνιστείς σωστά δεν προχωράς.
Ο κόσμος προτιμά ούζο ή τσίπουρο; Και τι προτιμάτε να πίνετε ο ίδιος;
Ο κόσμος προτιμά το τσίπουρο με διαφορά. Και συνήθως με γλυκάνισο. Εγώ προτιμώ το τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο.
Οι πελάτες είναι ανοιχτοί στο να συνδυάζουν το τσίπουρο με νέους τσιπουρομεζέδες και να δοκιμάζουν νέα πιάτα;
Νομίζω πως έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές αν σκεφτείτε πως παλαιότερα τα τσιπουράδικα ήταν τα καφενεία. Ο κόσμος ολοένα και περισσότερο δοκιμάζει νέες γεύσεις. Βέβαια τα θαλασσινά είναι κύρια προτίμηση ως συνοδευτικό του τσίπουρου
Ποια η εμπειρία σας από την τηλεοπτική μαγειρική και τις εκπομπές γενικότερα;
Η μικρή εμπειρία που είχα από τις τηλεοπτικές εκπομπές είναι εξαιρετική. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι η μαγειρική εστιατορίου. Γίνεται ένας συνδυασμός μαγειρικής με τους κανόνες της τηλεόρασης αλλά έχει ενδιαφέρον και ευχαρίστως θα το ξαναέκανα.
Συνεχώς οργανώνονται και δημιουργούνται πολλά event-συνεργασίες κτλ γύρω από την μαγειρική. Βλέπετε μεγάλη πρόοδο στο επάγγελμα;
Γίνονται συνεργασίες, event, σεμινάρια, ότι και να κάνεις είναι καλό, βεβαίως προοδεύεις, εμπλουτίζεις τις γνώσεις σου γίνεσαι καλύτερος στη δουλειά σου, αλλά η μαγειρική δεν τελειώνει ποτέ. Πρέπει να αποκτάς γνώσεις συνεχώς αλλά ξέρεις πως ποτέ δεν θα δεις το τέλος γιατί δεν υπάρχει τέλος στη μαγειρική. Από 20 χρονών που τελειώνεις τη σχολή έως τα 70 σου απλώς μαθαίνεις και δημιουργείς όλο και περισσότερα χωρίς να υπάρχει τέλος σ αυτό.
